جهان عشق، مرید مرام عباس است
ادب همیشه در عالم، به نام عباس است
طبیبِ درد تمام مذاهب عالم
کبوترانه، شِفا جلد بام عباس است
شنیده از لب مولای خود، به نفسی اَنت
چه جمله بهتر از این، در مقام عباس است
قیامت از همه سرها، سر است بی تردید
بهشت، باغچه‌ای زیر گام عباس است
خدا به طالع او، مُهر پادشاهی زد
هرآن‌کسی که غلامِ، غلام عباس است
قیام کرده به پایش، قیامت کبری
قسم به عشق، قیامت قیام عباس است
کسی ندیده کنار حسین بنشیند
مطیع محض امامت، پیام عباس است
فراز کعبه، بلندای خطبه‌اش فرمود
که طوف بیت به گِرد امام عباس است
دوباره سائل هر ساله آمده بر در
و مستمند جواب سلام عباس است
برخیز جان فاطمه، این‌جا نمان برو
بگذار روی خاک مرا نیمه‌جان، برو
هی آه می‌کشی و دلم تیر می‌کشد
قربان مهربانی‌ات ای مهربان برو
دستم بریده و کمرت را شکسته‌اند
برخیز ای شکسته دل قد کمان، برو
بیرون مَکِش، یکی و دو تا نیست تیرها
جانم فدات، ناله نزن این‌چنان، برو
این هرزه چشم‌ها، به حرم چشم بسته‌اند
برگرد خیمه زود، نمانده زمان برو
خون گریه‌های چشم ترم، نذر زینب است
آقا به جان خواهر تنهایمان، برو
برخیز و بی‌کسی حرم را نظاره کن
زینب کجا و صحبت نامحرمان کجا؟
از من گذشت غربت و در انتظار توست
گودال خون و نیزه و سنگ و سنان، برو
من سر به زانوان تو‌دارم، چه ماتمم
