چادر خاکی علی را پیر کرد

در شب این شهر، ماهی داشتم یادش بخیر

خانم اجازه هست بیایم کنارتان؟

یاس خوشبوی نبی، رحمت حق، فاطمه است

تو سوختی از هُرم پرت آب شدم

دلدار دم میداد ،دلبر گریه می‌کرد

داغی آهن را جز آهنگر ندیده

رخت می‌شستی به دستی و جراحت داشتی

گدایش شدیم از امید عطایش

بی تو من غم را به این کاشانه دعوت می‌کنم

جهان روشن از طلعت فاطمه است

بیا ای تمام کَس و کار من

نمیخوام زیاد اذیتت کنم

اشک با چشمانِ خیسِ من رفاقت داشته

بی بهانه آمدم وا کن به روی من دری

چه می‌شود که ای صبا حاجت ما برآوری

قرآن زبان بگیر و خبر از نهان بده

بیقرار و خسته ام! صلح و صفا گم کرده ام

هر لحظه با تمام توان در کمین ماست،

رفته ای در سفر و آمدنت دیر شده!

تنهاترین مَرد زمین، ماهِ نهانی

الا به باغ وجودم گل بهار بیا

آن حضرت عشق خواهدآمد

به کس امید نداریم امید ما مهدی است

آن حضرت عشق خواهدآمد

یک لحظه بی تو عشق تجسم نمی‌شود

به هر بهانه دلم میل یار دارد و بس

پایان سال و وقت حساب و کتاب شد

ای دوست مرا در حرمت محرم کن

ای خدا مهدی بود از ما همی چشم انتظار