رسم اهل مدینه این باشد به ملاقات هر که میآید مرد همسایه میزند امّا زن همسایه عذر میخواهد دیدم از چشم هر یک از زنها اشک خجلت مدام میریزد به هم از در نرفته میگفتند او محال است زنده برخیزد