سر اکبر به دامان حسین است

سر اکبر به دامان حسین است

[ حاج علی کرمی ]
سر اکبر به دامان حسین است

پدر رفته زِ کف تاب و توانش
علی می‌ریخت خون از گیسوانش

بیا لیلا که بختت واژگون شد
قد و بالای اکبر غرق خون شد

چه می‌شد غنچه‌ای پَر‌پَر نمی‌شد
یکی می‌شد یکی دیگر نمی‌شد

علی‌اصغر علی‌اکبر نشد 
کاش علی‌اکبر علی‌اصغر نمی‌شد
****
او خلاصه آمد و من هم خلاصه چیدمش
چیدم اما آن جوان خوش قد و بالا نشد

اولین بار است پیش پای من خوابیده است
اولین بار است پیش پای بابا پا نشد

نظرات