قرار بود که مثل حسن پسر باشی
عصای دست من و پیریِ پدر باشی
تو دیدی و حسنم دید رنجِ مادر را
خدا کند زِ برادر صبورتر باشی
ببخش مادرِ خود را که با خود آوردت
بنا نبود که آن روز پشتِ در باشی
هنوز زیر کسام جای خالیَت پیداست
قرار بود و نشد آخرین نفر باشی
قرار بود بمانی شتاب جایز نیست
بنا نبود مسافر، که رهگذر باشی
نشد بیایی و مثل برادران خودت
گهی به نیزه و گهگاه خون جگر باشی
تمامِ هستیِ من می‌رود اگر بروی
ولی اگر تو بمانی ولی اگر باشی
و یا تمامیِ این‌ها فقط مقدمه‌ایست
که اتفاق غزل‌های شعله‌ور باشی
و اولین بشوی قبل از آن که عاشورا
شهید کوچک و شش‌ماهه‌ی پدر باشی
نخورده شیرِ مرا، شیرها حلالت باد
که میخِ حادثه را خواستی سپر باشی
****
عمرِ گهواره به بوسیدنِ محسن نرسید
قرعه‌ی چوب به تابوت تن یار افتاد
****
الهی حرمله آتش بگیری
کبوتر بچه‌مو از من گرفتی
****
طفل خود را طرف لشکر نامرد گرفت
زخم پیشانیِ او را عرقی سرد گرفت
رو زد و آب ندادند دل مرد گرفت
حرمله خیر نبینی جگرش درد گرفت
