منو دوست داری

نه انقَدَر دورم که صدام به تو نرسه
نه انقَدَر نزدیکم بیام تو آغوشت 
نه انقَدَر آشنام به اسم صدام بزنی
نه اِنقَدا غریبه که بشم فراموشت

من همونم
همون که سینه‌اش از بچگی واسه تو کبوده
من همونم
همون که نوکر هیشکی به غیر تو نبوده 
من همونم، همونم

(منو می‌شناسی مگه نه؟
من می‌بینی مگه نه؟)۲
روبه‌روی من یه روزی 
آقا می‌شینی مگه نه؟

آقام آقام آقام حسین...

نه اِنقَدَر آلوده‌ام منو حرم نبری 
نه اِنقَدَر پاکم که بگی به خونه بیام
نه اِنقَدَر گمراهم که برنگردونیم و 
نه اِنقَدَر عاقل که بگی دیوونه بیام

من همونم 
همون که از تموم نوکراته روسیاه‌تر 
من همونم
همون غریبه‌ی از همه دنیا آشناتر 
من همونم، من همونم

(منو راه میدی مگه نه؟
منو دوست داری مگه نه؟)۲
بمونم تنها توی قبر 
تو نمی‌ذاری مگه نه؟

آقام آقام آقام حسین...