دلِ هر خیمه می‌سوزد به احوال دل زینب
که بر بادِ فنا رفته تمامِ حاصل زینب
غریبم من...
*****
نمی‌دانی چه سان بی‌تو به سر عزمِ وطن دارم
ز هجده یوسفم با خود، فقط یک پیرُهن دارم
خودم دیدم در این صحرا، گُل من دست و پا می‌زد
*****
شب، من از یک طرف و جمع پریشان یک‌سو
هستیِ سوخته یک‌سو، دلِ سوزان یک‌سو
مادران یک طرف و نعش جوانان یک‌سو
کودکی گمشده در دشت و بیابان یک‌سو
چه بگویم؟، چه شبی را به سر آوردم؟
با نمازِ شبِ بنشسته‌ی خود سر کردم
نتوانم که بگویم چه بدیدم آن شب
داد روزِ سیَه و موی سپیدم امشب
پیِ اطفال به هر سوی دویدم امشب
خارها بود که از پای کشیدم امشب
