از لحظه ای که خانهی مادر خراب شد احوالِ اهلِ دِل همه یک سر خراب شد وقتی که رُکنِ حَضرَتِ مولا شکسته شد عالم به فَرقِ فاتِح خیبر خراب شد (زهرا زمین که خورد یقین مُرد مُرتَضیٰ مَردی که پیش دیدهی همسر خَراب شد)۲