ای نرگس چشمان خود را باز کن ای مسیح از انگشتی از اعجاز کن من کمانی لیک چونوپیر آمدم عذر من بپذیر اگر دیر آمدم هزارسال گذشته است از غم مجنون هنوز مردم صحرانشین سیه پوشند