دریغا از علی با آن دلیرى

دریغا از على، با آن دلیرى
کند تابوت زهرا دستگیرى

---

هرچه غم از دوش من برداشتی
جای آن تابوت خود بگذاشتی

---

دریغ از آشنایی وای بر دل
دلم را نی نوایی وای بر دل
تو و دل کندن من وای بر من
من داغ جدایی وای بر دل

---

شنیده‌ام سخنی خوش که پیر کنعان گفت
فراق یار نه آن می‌کند که بتوان گفت

حدیث هول قیامت که گفت واعظ شهر
کنایتی ست که از روزگار هجران گفت