
گریه کنید مادر ما بی گناه بود گریه کنید مادر ما پا به ماه بود حوریهای که برگ گل آسیب میزدش در قتل او مشارکت یک سپاه بود یک مرد هم نبود بگوید در آن میان نامرد این زنی که زدی بی پناه بود از شدت خجالت از هم در این سه ماه راه کلام این زن و شوهر نگاه بود نگذاشت تا که فاطمه نفرینشان کند ورنه به آه فاطمه عالم تباه بود یک نفر در میان گودال و صد نفر میزدند زینب را تیغشان مانده بود در گودال با سپر میزدند زینب را