حسن شدی که غریبی همیشه ناب بماند
رَدِ دو دست اباالفضل روی آب بماند
حسن شدی که سوال غریب کیستِ عالم
میان کوچه و گودال بی‌جواب بماند
به احترام حسینِ سه روز مانده به گودال
بناست زائر تو زیر آفتاب بماند
ای انتهای غربت و غم، ابتدای تو
کمتر بیان شده غزلی در رثای تو
قرآن نخوان که راهِ گذر بند آمده
ای من فدای قدرت جذب صدای تو
تا گفت مستحقم و محتاج یک کمک
گفتی بگیر، زندگی من برای تو
اگر بهار تویی، شوره‌زار گلزار است
اگر کریم تویی، سائلی نمی‌ماند
به حرف اگر ندهم دل زِ بی‌حضوری نیست
تو چون به حرف درآیی دلی نمی‌ماند
****
از غربت دور از وطنان هیچ غمی نیست
ای وای بر آن مرد که خانه غریب است
تا هستم ای رفیق ندانی که کیستم
روزی سراغِ وقتِ من آیی که نیستم
