اونجا که غم از آسمونش می‌باره حرم کریمه

اونجا که غم از آسمونش می‌باره، حرمِ کریمه
تنها حرمی که روضه‌خون نداره، حرم کریمه

اومدم زیارتت بی گریه، بی زاری
چرا هر چی غربته تو داری؟
(حتّی توی خونتم بی یاری)۲

(سلام آقا، می‌شه به ما بگی چشات چی دیده؟
ای پسرِ مادر قد خمیده، مو‌هات چرا از بچّگی سفیده؟)

اونجایی که حتّی سایه‌بوم نداره، حرم کریمه
از گنبد و بارگاه نشون نداره، حرم کریمه

هنوزم صحن و سرات خاکیه ای آقا
هنوزم غریبی مثل مولا
(تو بقیع می‌گیره غربت معنا)۲

سلام آقا، سلام ما به بغضای شبونت
سلام ما به گریه‌ی شبونت
(حتّی غریب بودی میون خونت)۲

ننم ای وای...