واسه محبوبم میمیرم

واسه محبوبم میمیرم
مثل یعقوبم میمیرم

اسم یارمو بیارید 
میمیرم، خوبم میمیرم

بگیرید دست گدارو
گدای بی سرو پارو

همه دارن به ما میگن
کربلا نرفته هارو

***
روی در خون سر انگشت مرامی‌بینی

خانه‌ات را کسی اندازۀ من در نزده
حقش این است به دامان تو دستش نرسد

آنکه بوسه به کف گیوۀ قنبر نزده
گر به زهرا برسد نامۀ ما نیست غمی

هر که هم بچۀ بد را زدهمادر نزده
نیزه هم داشت ولی نیزل او آهش بود

هیچکس مثل تو اینگونه به لشگر نزده
ناقه‌ات محمل پیغمبری‌ات بود، نبود

به روی ناقه کسی مثل تو منبر نزده
بنویسید روی قبر شهیدان حرم

کشتۀ این دو حرم رو به دو تا زر نزده
تو که هستی‌و چه دیدی‌و چه کردی آن روز

بوسه‌ای که زدی آن روز پیمبر نزده
میزدو هیچ نگفتند نزن شمر کسی

خواهری را جلوی چشم برادر نزده
***

تو غریبی، بی‌قراری چه کنم
سر رو شونه‌هات نذارم چه کنم

کار دیگه ای ازم بر نمیاد
من همین دو تا رو دارم چه کنم

تو داری غصۀ اکبر میخوری
تو داری غم برادر میخوری

دو نیزه هم دو تا نیزس حسین
دو تا نیزه تو کمتر میخوری

بمونن رو نیزه ها سر ببینن
یا کتک خوردن مادر ببینن

من پیش اینا خجالت میکشم
بمونن منو بی معجر ببینن

بمیرم بال‌و پرت درد نگیره
داری میری باز سرت درد نگیره

بدناشونو میخوام چیکار کنم
بذار باشن کمرت درد نگیره

کبودیای منم دیدن داره
یا طناب گردنم دیدن داره

وسط یه عده نامحرم حسین
تازیانه خوردنم دیدن داره

***