
من اون روزی که میگفتی، انالعطشان، یادم هست لبم خشک بود شدم بیجون، تو اون دوران، یادم هست ولی باور نمیکردم، تو رو اینجوری ببینم نمیاد کاری از دستم، آخه مجروحه سینم تا روی سینت نشست، دوباره پهلوم شکست نیزهدار از راه اومد، راه نفسهام و بست زود راحتش کنید، رو تنش پا نزارید کمتر اذیتش کنید پیراهنش رو نه، میدونید کیه میخواهید هتک حرمتش کنید آی نامسلمونا، باید اول بُکُشید بعد غارتش کنید آتش به ماها نزن، اینقدر پنجه روی خاک کربلا نزن رو سینه اومدن، زیر دست و پاهاشون اینقدر دست و پا نزن خنجر نمیبره، هیچ کسی قربونش و اینجوری سر نمی بره هی ضربه میزنه، هیچکسی اینجوری سر از پیکر نمیبره انصافتون کجاست؟ هیشکی انگشتو برا انگشتر، نمیبره سر پیراهنت، پیرم کردن از زندگی سیرم کردن از زندگی بی محمل بردنم سنگینه مشتشون، همه من رو میزدند زجرم پشتشون مونده موی من باید انگشتشون، سنگینه مشتشون موشو گرفت، حرمله به زور النگوشو گرفت قوت چشمای کم سوشو گرفت، موشو گرفت این پهلو ناقص، این بازو بی حس ما رو چرخوندن، مجلس به مجلس یه شهری رو شریک کنن، فقط میخواستم عمهمو کوچیک کنن با صورتم چیکار کنم؟ فقط بگید کدوم طرف فرار کنم؟ چه جوری دست به موم زدن؟ منو درست جلو سر عَموم زدن هر جا که به پرچمش نگاهت افتاد، حرم رقیه است تنها جرمی که روضه خون نمیخواد حرم رقیه است اومدم زیارات با گریه با زاری، تو هنوزم وسط بازاری خیلی روضهی نگفته داری، ای خانوم سلام خانوم، ایتهاالصدیقة الشهیده ای نوهی مادر قد خمیده گنبدان مثل موهات سفیده شنیدم که اربعین جا موندی دلگیرم، من به جای تو زیارت میرم یا رقیه میگم و میمیرم، ای خانوم همینجا بود، تو بغل رباب سیلی خوردی حتی میون خواب، سیلی خوردی تو مجلس شراب، سیلی خوردی مُنو عَلَی، مادرش چشم انتظاره مُنو عَلَی، تشنگی دوا نداره مُنو عَلَی، کاشکی آسمون بیاره عمو مراقب چشمات باش مواظب دستان باش سکینه با چه حالی آورده مشک خالی همیشه به حرفت عمل کردی عمو برو ولی قول بده برگردی عمو پاشو برگرد خیمه، ای کَس و کارم منو تنها نگذار، ای علمدارم علمدارم علمدارم آب به خیمه نرسید، فدای سرت فدای سرت فدای سرت حسین قامتش خمید، فدای سرت فدای سرت فدای سرت عذابم نده، روی زمین نکش پاهاتو عذابم نده، پیش چشام نبند چشاتو عذابم نده، صدا بزن بازم باباتو پیرم کردن، از زندگی سیرم کردن کنار نعش جوونم آخر، زمینگیرم کردن وای وای وای وای، ولدی ولدی ولدی علی