شفتک علی الرمال

شفتك على الرمال .. يافيّ هلي
دیدمت روی شن‌ها.. ای وفادار قبیله‌ام

عاري وبلا ثياب .. يابو علّي
برهنه و بی‌لباس.. ای ابوالفضل

وبكل كتر جراح .. دم اتغلّي
با آن همه زخم.. خون می‌چکد

الچانن بالخيمة .. فرّن بـالهيمة
فرشته‌های خیمه.. با وحشت گریختند

والنار تحرگ كل أثر خطوة لبِناتك
و آتش هر ردپای دخترانت را می‌سوزاند

الما طلّعت مرة .. تركض متحيرة
وقتی آب یکبار ظاهر شد.. به وحشت دوید

عطشانه والهيمه صفت لـمدللاتك
تشنه و وحشت‌زده برای نازهایت ایستاد

نار وعطش .. يابو الاگبر
آتش و تشنگی.. ای ابوالفضل

نار وعطش .. ركضة بالبر
آتش و تشنگی.. دویدن در بیابان

نار وعطش .. وضعني يعثر
آتش و تشنگی.. مرا به زمین زد

حُـسين
حسین...

تاه الضعن .. بالمعاره
گم شد گله‌ها.. در آن نبرد

تاه الضعن .. يالغياره
گم شد گله‌ها.. ای روزگار

تاه الضعن .. جتنه غاره
گم شد گله‌ها.. به غار پناه بردند

حُـسين
حسین...

غريبة زينب .... غريبة زينب
غریب زینب... غریب زینب...

ودعتك وانحب .. يمدلل زينب
بدرقه‌ات کردم و گریستم.. ای نازنین زینب

ماشين عنك والهزل ذبحت دلالك
از تو دور شدیم و شوخی‌های روزگار نازهایت را کشت

ذباحك بيده .. گيدنه ابگيده
قصابت با دست خودش.. گریه‌کنان می‌گشت

الما مرّ على الوادم گبل مرّ ابعيالك
وقتی از کنار مردم می‌گذشت مثل گوسفندان تو می‌گریست

يابوعلي .. محد النه
ای ابوعلی.. کسی نیست

يابوعلي .. وين اهلنه
ای ابوعلی.. کجایند اهل‌مان

يابوعلي .. والكفلنه
ای ابوعلی.. و پناه‌مان

ذبيــح
قربانی...

ماكو علم .. عالضعينه
پرچمی نیست.. بر بالای ضعیفان

ماكو علم .. يحتوينه
پرچمی نیست.. که حمایتشان کند

ماكو علم .. ياولينه
پرچمی نیست.. ای وای بر ما

حـُسين
حسین...

فوگ الهزل يروح ضعن النبي
پیش روی مصیبت.. گله‌های پیامبر می‌روند

ومحد فزع حُسين للمنّسبي
و کسی به فریاد حسین نرسید

وساتر صفه التراب غطه العبي
و خاک صورتش را پوشاند مثل لباس

ياهظمة حالي .. أمشي وكل بالي
ای ضبط‌کننده حال من.. می‌روم و تمام فکرم

يم راسك ويم الضعن من عثرة النوّگ
کنار سر تو و گله‌ها از لغزش روزگار

طبينه الكوفه . . خويه ومچتوفه
بین کوفه.. برادرم و دست‌بسته

الما طالعة منّ الخِدر مشوّهه بالسوّگ
وقتی از خیمه بیرون آمدی چهره‌ات با غم سیاه شده بود

بين الغرب .. من مشينه
در غربت.. راه می‌روی

بين الغرب .. اتعذبينه
در غربت.. عذاب می‌کشی

بين الغرب .. ماتجينه
در غربت.. نمی‌آیی

حُـسين
حسین...

ماكو ولي .. للأميره
سروری نیست.. برای این دختر

ماكو ولي .. ولا عشيره
سروری نیست.. و نه قبیله‌ای

ماكو ولي .. والله حيره
سروری نیست.. به خدا حیرانم

حُـسين
حسین...

ضعنك صبح وحيد بين الملّه
گله‌هایت صبح تنها میان جمعیت

لا ناصر وعمام لا اجو هلّه
بی‌یاور و بی‌عمامه و بی‌پناه

محد فزع حسين خويه إله
کسی به فریاد حسین برادر خدا نرسید

غريبة زينب .... غريبة زينب
غریب زینب... غریب زینب...