غلام نرگس مست تو تاج داران اند

غلام نرگس مست تو تاجدارانند
خراب باده‌ی لعل تو هوشیارانند

تو را ثواب و مرا آب دیده شد غماز
اگر نه عاشق و معشوق راز دارانند

ز زیر زلف دوتا چون گذر کنی بنگر
که از یمین و یسارت چه سوگوارانند

گذار کن چو صبا بر بنفشه‌زار و ببین
که از تطاول زلفت چه بی‌قرارانند

نصیب ماست بهشت ای خداشناس برو
که مستحق کرامت گناهکارانند

دیدم بر در و دیوار ضریحت همه جا
جایی ننوشته‌است گنهکار نیاید

در این زمین که تمنای آسمان شده است
بهشت تکه‌ای از صحن آستان شده است

کبوتری که به گنبد پناه آورده
پرش پناه ملائک در آسمان شده است

مسیح، خادم دارالشفای سلطان است
کلیم در حرم طوس پاسبان شده است

ز نهرهای بهشتی شرابِ مِی نوشد
به چایخانه هر آنکس که میهمان شده است

به غیر این حرم امن در چه درباری
نشسته شاهی  و با بنده همزبان شده است

کجا شنیده کسی در مرام سلطانی
که با رعیتش اینقدر مهربان شده است

گدای کوی امام رئوف را هرگز
کسی ندیده که محتاج این و آن شده است

شفا گرفته کسی باز در میان حرم
به وقت شرعی نقاره‌ها اذان شده است

از تب زهر نفسگیر تنت می‌لرزد 
همچنان مار گزیده بدنت می‌لرزد 

چه کنم ناله ز دل وقت تردد نکشی؟
چه کنم تا که عبا را به سر خود نکشی؟

ای که ما گوییم پاک است و زلال
این چنین می را خدا کرده حلال

قرار نبود که عافت به باغ ما بزند
پسر بزرگ نکردم که دست و پا بزند

پسر بزرگ کردم سر پیری عصای دست من باشی
نمیتونم باور کنم جلوی چشمام ارباًاربا شی

عطری همه جا رهایی علی
کجایی علی؟ کجایی علی؟

بس کنید دیگه
اینقدر به موهاش شونه نکشید
بس کنید دیگه

جوانان بنی‌هاشم بیایید
علی را بر در خیمه رسانید

خدا داند که من طاقت ندارم
علی را بر در خیمه رسانم

خیز و از جا آبرویم را بخر
عمه را از بین نامحرم ببر

حسین، حسین، حسین

دوباره داره بوی حرمش میاد
زرق و برق پرچمش میاد

عشق بی‌تکرارم
خیلی دوست دارم عزیزم

حق دارم اینجوری
از دوریت می‌بارم عزیزم

ابی‌عبدالله 
چه کنم بی حرمت ابی‌عبدالله

گر قرار نیست ببخشید نبخشید اما
دست ما را به محرم برسانید
****
لطفی که کرده‌ای تو به من مادرم نکرد
ای مهربانتر از پدر و مادرم حسین

(حسین)۳