
سرما زده باغچهی یاس تو خونمونو با یه سیلی زمین زدن دونه به دونمونو ای وای گرد غربت پاشیده تو مدینه عاقبت حب علی همینه چه آتیشی به پا شد جشن دنیا اومدن محسنمون عزا شد از اون روز که پای مغیره به این خونه وا شد خونهی عشق و امیدمونم ماتم سرا شد تا میتونی جلو در نیا ضرر داره واسه پهلوت تهِ غلافه انگار گرفته به گوشه ی چشم و ابروت آخ بمیرم برا درد بازوت دست نامحرم روت بلند شده حق بده از غمت بمیرم دسته جمعی زدنت الان برم من یقه ی کیو بگیرم برات بمیرم برات بمیرم زینب اومده زخماتو ببنده من شرمنده صدای مردا به روی زنم بلنده من شرمنده در آن مصاف نابرابر بود تعدادشون از چهل تا بیشتر بود از روی در رد می شدن زهرا از زیر در چشمش به حیدر بود