زهرای حیدر بعد تو دنیا نمیسازه به ما دنیای حیدر زهرای حیدر حرف رفتن میزنی میلرزه دست و پای حیدر زهرای حیدر روی زخمای تن تو مرهم از اشکم گذاشتم شرمندهم آخر تو برام سنگ تموم گذاشتی و من کم گذاشتم حلالم کن حیدر نیومد میزدنت کاری از دستم برنیومد همسایهها دیدن صداشون در نیومد حلالم کن مادرِ حسین، مادرِ حسن... **** از بعدِ کوچه روزی صدبار آرزو کردم که من میمردم ای کاش چونکه شنیدم هر کسی اون روز تو رو تو کوچه زد گرفته پاداش تو همراهی از این بهتر نداشتی کمک خواستی از فضّه چون مادر نداشتی یک روز خوش بعدِ پیغمبر نداشتی حلالم کن مادرِ حسین، مادرِ حسن... **** یا اهل العالم این شبا بگین بلند گریه کنه هر کی میتونه آماده باشید امشبو امام حسن میخواد یه کم روضه بخونه ای داد بیداد سن و سالی که نداشتم مادرم تو کوچه افتاد ای داد بیداد هر دفعه یادش میافتم میزنم با گریه فریاد حلالم کن مادر افتادی دیدم من هر چی قد بلندی کردم نرسیدم در اومد از اون موقع موهای سفیدم حلالم کن مادرِ حسین، مادرِ حسن... **** ساداتِ مجلس خیلی شرمندهم آخه باید بگم زهرا رو بد زد مَقتل نوشته پیش چشمای حسن به مادرِ شما لگد زد از این به بعدش من نمیتونم دیگه این روضه رو بدم ادامه ای گریهکنها حرف آخرم یه خط روضه گریز به شهر شامه دلِ شب تو صحرا کمک نداره نامرد نزن سه ساله که کتک نداره! این که دیگه قبالهی فدک نداره **** حالا اومدی حالا که دیگه نمیتونم بگم بابا اومدی خوابن حالا که تموم دخترای شام اومدی حالا که سفید شد موم از نبودنت اومدی
عالیه