تو اوج سختی و نااُمیدیها دلم مأنوسه با اَبوفاضل چه شَأنی داره امامحسین میگه: بِنَفسی أنتَ یا اَبوفاضل (اِی ماهِ عشیره اَبَالفضل)۲ چشمات بینظیره اَبَالفضل دستای بُریدهت تو مَحشر دستامو میگیره اَبَالفضل اِصالت داری، شهامت داری رو اسمِ خانوم رقیه غیرت داری نگاهِ گیرات، به مولا رفته به شیرِ خِیبر خیلی اِرادت داری تو بگو عشق، من میگم رقیه میره قلبم با یه، ذکرِ سهساله