ای بانوی روزِ جزا ای بودنت دلخوشی علی و تَرَنمِ روح و جانِ مولا نورِ دیده غم کشیده قد خمیده شده ای به حمایت و یاری دینِ حق شهیده نور دیده قد خمیده خوردی سیلی ز جنایت و فتنه ی آل یهود و خَصم کافر خوش ادا شد حق خوبی و رحمت بی حد و الطاف پیغمبر مُغَیره زد با غَلاف و دل همه از غم تو دریای غم شد شد پهلوی تو شکسته و غرق عذا همه ی عرش اعظم شد ای عرش حق را قائمه یا فاطمه یا فطمه