آسمون‌ها عزادارِ غمه

آسمون‌ها عزادارِ غمه
چشامون خیره سمت پرچمه

زندگیم وقفِ درد و ماتمه
محرّمه

عبدِ احسان تواَم، زیرِ باران تواَم
وقتی که دل‌تنگ می‌شم می‌خونم:

بی‌سر و سامانِ تو‌اَم
سائلِ احسانِ تواَم.. ثارالله

غریبِ کربلا، حسین
شهید نی‌نوا، حسین

آقا.. دلم.. تنگه.. حرم
شده لطفی کن ای سالار زینب

رسیده جان من، از غصّه بر لب
دلم.. خواهد.. شوم.. فدا

به راهِ عشقت ای دل‌دار زینب
رسیده جان من از غصّه بر لب

بی سر و سامان تو‌اَم
سائل احسان تواَم.. ثارالله

***
این نشونیِ نوکر بودنه
که لباسِ سیاهَم بر تنه
آرزوم تو مسیرت، رفتنه
عشق منه

با لطفِ ابو‌تراب
با اذنِ بی‌بی رُباب
وقتی که دل‌تنگ می‌شم می‌خونم:

من و این، همه غم، ارباب ارباب
ببرم، به حرم، ارباب ارباب(۲)

آآ..
نفس نفسِ من، شعرِ غم تو
ایشاالله بمیرم، تو حرمِ تو
حسین ثارالله، اباعبدالله

***
(هرجا اسمت باشه، کربُبلاست
 قبلۀ دل به سمتِ، نینوا‌ست
حرمت تو دلِ سینه‌زناست
دارالشّفاست)۲

دارم من رویِ سیاه
خوب می‌شم، با یه نگاه
وقتی که دل‌تنگ می‌شم می‌خونم:

تو شبایِ جمعه، عاشقی چه زیباست.. کربلا
شبایی که می‌گن، زائرِ تو زهراست.. کربلا

آره دیدنیه، سجدۀ ملائک.. کربلا
رویِ لبِ زوّار، حلت بِفنائک.. کربلا

کربلا، هر کی زائرت باشه اون شبا پریشون می‌شه
گریه‌کن می‌شن انبیاء، وقتی فاطمه روضه‌خون میشه

بی‌قرارم‌و.. می‌گم این شبا
کاشکی قسمتم.. بشه کربلا

حسین وآآآآآی
***

غمِ تو با دلِ من شُد، عجین
اشکِ تویِ چشامونو ببین

رویائیه که کربلا باشم
من اربعین

حالِ من خوبه با تو
زندگیمه برا تو

وقتی که دل‌تنگ می‌شم می‌خونم:
شب‌های جمعه می‌گیرم هواتو

اشکِ غریبی، می‌ریزم براتو
بیچاره اون که حرم‌رو ندیده

بیچاره‌تر اون که دید کربلاتو
آه، اَمون از غریبی صبوری

آه، چه جوری بسازم با دوری