نخلی که شکسته ثمرش را نزنید مرغی که زمین خورده پرش را نزنید دیدید اگر که دست مردی بسته دیگر درِ خانه همسرش را نزنید ای که تویی نورِ دل مصطفی ریزه خور سفرهی تو اولیاء تو شمع و عالم همه پروانهاند قبلهی اهل دل شده خانهات تو از همه زنان عالم سری کفو علی شافعهی محشری فخر کند به بود تو مصطفی خلق شده برای تو مرتضی مادر ساداتی و اُم ابی تو تربیت کنندهی زینبی بیرق ما چادر خاکیِ توست این سند عصمت و پاکیِ توست (فاطمه یا فاطمه یا فاطمه)۳