(قم کجا؟ شام کجا؟ سنگ سر بام کجا؟)۲ قم کجا؟ شام کجا؟ طعنه و دشنام کجا؟ قم کجا؟ شام کجا؟ عزت و دشنام کجا؟ قم کجا؟ شام کجا؟ سنگ لب بام کجا؟ (من شدم نالهنشین عمه شده ناقهنشین)۲ (محمل بسته کجا و)۲ ملع عام کجا؟ دردایی که دارم واسه دوران پیریه من سه سالمه هنوز دندونام شیریه زخمامو مخصوصاً زیر روسری بردم هروقت گرسنم بود هر بار سیلی خوردم از خودت بگو اینا فدا سرت عجبه اومدی خونهی دخترت بهترین روزای بچگیمو گرفتن زندگیم روبراه بود زندگیمو گرفتن درد من از اینه بیکسیمو که دیدن من شکسته غرورم روسریمو کشیدن (حسین، آی، آی)۲ **** (یابن الشبیب جد ما را سوارها کشتن)۲ لشگری از هزارها کشتن عمهام را پس از بریدن سر خندهی نیزهدارها کشتن حسین، حسین **** شامیان خنده به زخم جگر ما نزنید