دلا بسوز که سوز تو کارها بکُند
[ ابوذر بیوکافی ]دلا بسوز که سوز تو کارها بکُند نیازِ نیمْ‌شبی دفع صد بلا بکُند عِتاب یار پری‌چهره عاشقانه بکَش که یک کِرشمه تلافی صد جفا بکُند ز مُلک تا ملکوتش حجاب بردارند هر آن که خدمت جام جهان‌نما بکُند طبیبِ عشق مسیحا‌دَم است و مُشفِق، لیک چو دَرد در تو نبیند که را دوا بکُند؟! تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار که رحم اگر نکند مدعی خدا بکُند ز بختِ خفته ملولم، بوَد که بیداری به وقتِ فاتحه‌ی صبح، یک دعا بکُند؟! بسوخت حافظ و بویی به زلفِ یار نَبُرد مگر دِلالتِ این دولتش صبا بکُند شاعر: حافظ
