باز هم قلب جهان را نگران می‌بینم
بر سر دوش جهان بارگران می‌بینم
سینه از داغی دگر غم‌زده و غمگین است
قله‌ی صبر زمان در فوران می‌بینم
اولین جور به گـلزار نبـــی گشت روا
گلشن اهل ولا را به خزان می‌بینم
ز چـپاولگری اهـل سقیفه و ز جور
شعله‌ور خانه‌ی مولای جهان می‌بینم
قامت حضرت زهرا ز تعدی خم شد
زین جفا ولوله در خلوتیان می‌بینم
حضرت فاطمه که چون سپر حیدر بود
شانه بشکسته و بگذشته زجان می‌بینم
یک طرف نوحه به لب زینب و حزن حسنین
در دگر سوی علی مویه کنان می‌بینم
دفـن پنهانیِ زهرا ز غم غربت دین
زین بلا نبض جهان در هیجان می‌بینم
یلِ خیبر ز جفا خانه‌نشین است اما
سارقان حاکم و بر تختِ روان می‌بینم
گفت حیدر به نبی پرده‌ای از اندوهش
در بیانش غمِ بی حد و کران می‌بینم
که‌ای پسر عم من ای خاتم پیغامبران
ازغم فاطمه دنیا به فغان می‌بینم
