ای ساقی لبتشنگان ای جانِ جانانم، سقّای طفلانم داغت شکسته پشت من ای راحتِ جانم، سقّای طفلانم برخیز و بر در خیمهگَه یک جرعهی آبی، بَهبَه چه خوش خوابی ترسم بمیرند از عطش طفلان نالانم، سقّای طفلانم خواهم بَرم در خیمهگَه ای گل تنِ پاکت، پیکر صد چاکت ممکن نباشد یا أَخا محزون و نالانم، سقّای طفلانم ای ساقیِ لبتشنگان ای جان جانانم، سقّای طفلانم