گریه لوح دلم شست و شو میدهد عاشقان را خدا آبرو میدهد من که در کویت سر و سامان گرفتم مرده بودم از نگاهت جان گرفتم تو شهی و من گدایت جان من بادا فدایت هر چه دارم از تو دارم نوکری شد افتخارم **** ای به زهرا نور عین پادشاه عالمین انت فی قلبی حسین انت فی قلبی حسین عاقبت یک شبی سوی تو میپرم هم ره عاشقان میرسم تا حرم کربلا ذکر لبان خستهی من بال پرواز دل بشکستهی من خاک کویت آسمانی عادت تو مهربانی هر چه دارم از تو دارم نو کری شد افتخارم **** لطفی که کردهای تو به من مادرم نکرد ای مهربان تر از پدر و مادرم حسین دیدهی عالمیان بر کرم عباس است بهترین نقطهی عالم حرم عباس است عرش و خم گشته زده بوسه به بین الحرمین کربلا صحنهی باغ ارمِ عباس است ای که حاجت زِ حسین میطلبی دقت کن پرچم شاه به سوی حرم عباس است