گریه لوح دلم شست و شو می‌دهد

گریه لوح دلم، شستشو می‌دهد
عاشقان را خدا، آبرو می‌دهد

(من که در کویت، سر و سامان گرفتم
مرده بودم، از نگاهت جان گرفتم)۲

هر چه دارم، از تو دارم
نوکری شد، افتخارم...

(ای به زهرا نور عین، پادشاه عالمین
انت فی قلبی حسین)۲

عاقبت یک شبی، سوی تو می‌پرم
همراه عاشقان، می‌رسم تا حرم

(کربلا ذکر لبان خسته‌ی من
بال پرواز دل بشکسته‌ی من)۲

خاک کویت، آسمانی
عادت تو، مهربانی

ای به زهرا نور عین، پادشاه عالمین
انت فی قلبی حسین...

دیده‌ی عالمیان، بر کرم عباس است
بهترین نقطه‌ی عالم، حرم عباس است

عرش خم گشته زده بوسه به بین الحرمین
کربلا صحنه‌ی باغ ارم عباس است

ای که حاجت ز حسین می‌طلبی دقت کن
پرچم شاه به سوی حرم عباس است

لک لبیک اباعبدالله..‌.