شرح غم‌های شما را چه کسی می‌فهمد

شرح غم‌های شما را چه کسی می‌فهمد
روضه‌ی کرب‌بلا را چه کسی می‌فهمد

این‌که سلطان جهان، بر بدنش جای کفن
بوریا رفته خدا را چه کسی می‌فهمد

تیغ و شمشیر مگر کم شده در کرب‌بلا
معنی سنگ و عصا را چه کسی می‌فهمد؟

غیر بابای، پسر اربن و اربا دیده
چیدن تن به عبا را 

اربا اربا یعنی دیگه پا نشی
عصای دست بابات دیگه نشی

یه جوری پاشیدن بدنت

بابا وقتی نگاهت می‌کنمت فخر می‌کنم 
پیغمبر سپاه به دشت بلا ابی

کربلا زفیض وجودت منور است
جان حسینی و نوهء مرتضی علی

عشق است این دو منصب، علی
اباالفضلِ با وفا سقا و تو مؤذن کرب‌بلا 

حفظت کند خدا پسر من برای من
ای پشت کردی همه خیمه‌های علی

احساس می‌کنم ز تو می‌شوم جدا
نفرین به روزگار بد و بی‌وفا

علی جانم فدای تو که کنی جان فدا علی
داغی است که بزرگترین داغ عالم است

آن داغ را رواست که داغ جوان شمرد
داغت بزرگ بوده که باید برای من

باید به وسعت هفت آسمان شمرد
زخم سنان و خنجر و شمشیر و سنگ و تیغ
صد گونه زخم روی تنت می‌شود شمرد 
تعداد قطعه ‌های تنت را به روی خاک

باید دگر مرا پدری قد کمان شمرد
با داغ تو عجیب نشستم پا علی