(برادرم، همه لشکرم، پناه حرم اباالفضل
ببین جای مادر تو، اومد مادرم اباالفضل) ٢
علمدار، ماه آسمون زینب
بی‌تو خیمه‌ها تاریکه
شبیه جوون لیلا، تو هم اِرباً اِربایی که
نیزه‌دارا می‌زدنت، جای تیر رو بدنت
کاشکی زهرا چادرشو بکشه رو تنت
یا اباالفضل، پاشو اَخا ...
ای پسر غرور آفرینِ ام‌ُّالبنین اباالفضل
تموم حرم زمین خورد، تا خوردی زمین اباالفضل
سکینه چشم به راهته
با قلب پر از احساسش
جوابی ندارم برا أَین عَمِّیَ العبّاسش
پاشو از جا برادرم، تا که با هم بریم حرم
من هنوزم نبودنت نمی‌شه باورم
یا اباالفضل، پاشو اَخا ...
چرا باید بمونی کنار این نهر آب اباالفضل
لااقل دلت بسوزه، برای رباب اباالفضل
واویلا، روزگار زینب
بعد از تو خود عذابه عباس
جای دخترای زهرا مجلس شرابه عباس
غیرتُ اللهِ یه قافله هم‌سفر با ارازله
برنگردی، دنیا می‌شه به کام حرمله
واویلا ...
(عَلَی العباس واویلا
حسین تنهاست واویلا) ٢
