رأس حسین به نیزه‌ها، یاعباس
آتیش زدن به خیمه‌ها، یاعباس
برس به داد خیمه‌ها، یاعباس
آتیش زدن به خیمه‌ها، یاعباس
حرم به زیر چکمه‌ها، یاعباس
آتیش زدن به خیمه‌ها، یاعباس
زدن به دوش بچه‌ها، یاعباس
آتیش زدن به خیمه‌ها، یاعباس
ببین غم یتیمه‌ها، یاعباس
آتیش زدن به خیمه‌ها، یاعباس
وِیل عباس حسین، واویلا
همه مهمان شده‌اند
مورها هم سر این سفره سلیمان شده‌اند
تازه از بس آقاست
ارمنی‌ها دو سه روزی‌ست مسلمان شده‌اند
فاطمه خوشحال است
که مُریدانِ اباالفضل فراوان شده‌اند
وِیل عباس حسین، واویلا
شب تاسوعایی
همه در روضه‌ی او دست به دامان شده‌اند
همه‌ی اهل حرم
مثل گیسوی ابالفضل پریشان شده‌اند
جعفر جِنّی گفت
در سپاهش همگی گوش به فرمان شده‌اند
وِیل عباس حسین، واویلا
نام عباس آمد
که سپاه عُمَر سَعد هراسان شده‌اند
پاسبان حرم است
هر چه ز حضرت عباس بگویی کم است
در مرام زینب
هر که پای عَلمش گریه کند محترم است
مرزها می‌شکند
پس تفاوت نکند هر که عرب یا عجم است
کیست عباسِ علی
آنکه تا روز قیامت سر دوشش عَلم است
دستگیرِ همه است
گرچه در عَلقمه افتاده، دو دستش، قلم است
باد، سر درگم شد
جاده‌ی گیسوی عباس پر از پیچ و خم است
بشکنیدش امّا
تیغ ابروی اباالفضل همیشه دو دَم است
وِیل عباس حسین، واویلا
