چشم رسول خدا بود به سوی حسین ریخت بر روی زمین، خونِ گلوی حسین وای حسین کشته شد وای حسین کشته شد کرب و بلا آمده، سخت به جوش و خروش ز نوکِ نی میرسد، صدای قرآن به گوش وای حسین کشته شد وای حسین کشته شد برای خون خدا، مگر سپاه آمده که جبرییلِ امین، به قتلگاه آمده وای حسین کشته شد وای حسین کشته شد به بلبل خستهی مدینه سیلی زدند به صورت حضرتِ سکینه سیلی زدند وای حسین کشته شد وای حسین کشته شد فاطمه در قتلگه خدا خدا میکند سر حسین او را شمر جدا میکند وای حسین کشته شد وای حسین کشته شد