
میخواهم از اندیشهی اعظم بنویسم از فاطمه از عزت عالم بنویسم روزی که قلم داد به من حضرت استاد فرمود کَز این نام مکرر بنویسم این نام قشنگی که بُوَد زینت قرآن شایستهترین عشق مُسَلَم بنویسم با شور و شعف یاد نجف عشق مضاعف از آبروی حضرت آدم بنویسم (باید که غباری زِ قدمهای شما را بردارم و از عصمت مریم بنویسم)۲ این است به جهان فاطمهی اُمابیها باید که زِ مولای دو عالم بنویسم یک مصرع علی، مصرع بعدی زِ فهیمه باید علی فاطمه با هم بنویسم ما هر چه که داریم فقط از کرم توست (مدیون تو باشم که اگر کم بنویسم)۲ باید که غباری زِ قدمهای شما را بردارم و از عصمت مریم بنویسم