سرِ ما و سرمدِ ما علی، نفس مجدّد ما علی
همه رفت‌وآمد ما حرم، تبِ شوق مشهدِ ما علی
همه عمر معبد ما نجف، همه عمر مقصد ما علی
نفس علی‌ست فاطمه، صلوات فاطمه‌یا حسن
نکند بیان فضائلت، نه قصیده‌ای نه مُسمّطی
نکِشد خیالِ کمال تو، نه کرامتی نه فضیلتی
نرسد بپای شکوه تو، نه قرابتی نه شرافتی
که تویی سیادتِ فاطمه، که تویی سلامِ خدا، حسن
تو علی‌خصال و علی‌وصال و علی‌مثال و علی‌قدم
تو علی‌جلال و علی‌جمال و علی‌کمال و علی‌کرم
تو علینظر، تو علی‌جگر، تو علی‌ظفر، تو امیر دَم
همه دِین ماست با علی، همه عمر ماست با حسن
نه فقط زمین و فقط زمان، برکات پهنه‌ی آسمان
نفَسِ بهشت و بهشتیان، نفحات قدسیِ قدسیان
به همه زبان به همه مکان، همه‌ی عوالم لامکان
همه خاکِ این در و آستان، همه خاک کوی شما، حسن
اگر است حُسن تو حُسن، پس به فدای حُسن و شمایلت
اگر است این کرم و کریم و کرامتت، همه سائلت
اگر است حلم تو حلم پس همه بندگانِ خصائلت
من اگر حسین گفته‌ام، همه از شماست، یا حسن
به جمل نشان بده هیبتت، به عمل نشان بده صولتت
نبُوَد نیازِ به مرتضی، که تو هستی و یَدِ قدرتت
که تویی و تیغ و حرارتت، که تویی و وقت قیامتت
دَم ذوالفقارِ علی تویی که کجا یلان و کجا حسن
من و ازدحام گدا و تو، چه کنم رِسَم به جناب تو
همه جز مِیِ تو حرامِ ما، همه جز پیاله‌ی نابِ تو
چه غم از قیامت و محشرم، منم و حساب و کتاب تو
نفسی، دمی، گذری، سری به گدای بی‌سر و پا، حسن
دل ماست بین خیال ما، به بقیعِ غرقِ چراغِ تو
دل ماست کاشی صحنِ تو، دل ماست گنبد و طاق تو
گره خورده‌های همیشه‌ام به ضریح تو، به رواق تو
که بگیرم از برکاتِ تو، سر سال کرب‌وبلا حسن
به خدا که می‌رسد آن که دارد از ابتدا کرم تو را
به خدا که می‌زند عاقبت، روی قلّه‌ها عَلم تو را
و بنا کند به امید حق، به دو دست ما حرم تو را
رجز امام زمان ما، همه دَم حسن، همه جا حسن
