خداحافظ آی محرم صفر ارباب

خداحافظ آی‌مُحرَّم صَفَرِ اَرباب
تکیه‌گاهِ نوکرِ اَرباب
واسه سالِ دیگه آقاجون
ماهارو یادت نره اَرباب

(نکنه این اربعین آقا
آخرین اربعینم بوده) ۲
نکنه دیگه نَیام صحنت
این‌جوری نخواه برام، زوده

(قول میدم، سالِ آینده یه نوکرِ دیگه باشم) ۲
(نوکری که مادرت زهرا میگه باشم) ۲

(بی‌بی زهرا، این لباسِ نوکری پیشِت) ۲
تا روزی که می‌خَری پیشِت
تا دَمی که دست‌های ما رو
می‌گیری و می‌بَری پیشِت

هرجا اِسمتو دیدم بی‌بی
دستمو برات اَدَب کردم
توی مَحشرم تورو دارم
دنبالِ کسی نمی‌گردم

(وَللّٰهِ، این حساب کتاب‌های ما نوکرا خاصه) ۲
(شافعِ ما دست‌های حضرتِ عباسه) ۲
****
یک آشنا میونِ این غُربت ندارم
به روی خاکِ حُجره دارم سَر می‌ذارم، آه و واویلا

تا عَرش رفته بود، أَینَ الجوادِ من؟
اومد عزیزِ دلم و رسید به دادِ من

جونی نمونده تا لبم رو وا کنم
قِسمَت نشد آخر با خواهرم وداع کنم

وَصیَّت کردم که توی کربلا
گریه کنید برا مظلومِ کربلا

چند دفعه اُفتادم رو خاک‌ها مثلِ مادر
عَمامه از سرِ من اُفتاد مثلِ حیدر، آه و واوِیلا

دُرُسته پِیکرم، از درد خسته بود
اَمّا کسی طناب به دستِ من نَبَسته بود

(کوچه نشد بَرام باعثِ دردسر
اون کوچه‌ای که کرده بود مادر رو بی‌پسر) ۲

(با این که سَم گرفته بود، تمومِ پِیکرو) ۲
اَمّا نَبُرده هیچ‌کسی انگشترم رو، آه و واویلا

(وای از غَمِ حسین، اونجا با دِلهُره
زهرا داره می‌بینه که خَنجَر نمی‌بُره) ۲

هیشکی ندید غَمی رو عِینِ فاطمه
وَالشِّمرُ جالسٌ عَلیٰ حسینِ فاطمه

(با اینکه دیگه، نَفَس نمی‌کِشه) ۲
از این بَدَن کسی که دست نمی‌کِشه
****
(بی‌هَوا سیلی، زدن به مادرم) ۲
راهو نشون می‌داد، حسن به مادرم
****
یارب برای هیچ غَریبِ دگر نیار
دردی که گیسوانِ حسن را سفید کرد
****
یَابنَ الشَّبیب گریه فقط در غَمِ حسین
یَابنَ الشَّبیب گریه فقط بَهرِ کربلا

یَابنَ الشَّبیب جَدِّ مرا سَر بُریده‌اند
پیشِ نگاه عمّه‌ی ما سَر بُریده‌اند
****
من از کودکی عاشقت بوده‌ام
قبولم نما گرچه آلوده‌ام

مبادا بِرانی مرا از دَرَت
به پهلوی بشکسته‌ی مادرت