مولا حسن جان یا حسن جان

مولا حسن جان یا حسن جان
آرام جان حضرت زهرا حسن جان

دار و ندار زینب کبری حسن جان
ای پرچمت بالا حسن جان

ای سایه‌ات روی سر دنیا حسن جان
ما قطره و دریا حسن جان

از درک ما بسیار مانده تا حسن جان
صبر و قرار بر دل شیدا حسن جان

زیبا حسن، والا حسن، آقا حسن جان
جانا حسن، یارا حسن، اعلا حسن جان
طوبی حسن، یکتا حسن رعنا حسن جان

هر وقت در کارم گره افتاد گفتم: یا حسن جان
از بس گرفته دست خالی را حسن جان

لطف و کریم، رسم قدیم اهل بیت است
بر سفره‌ها نان کریمِ اهل بیت است

تنها حسن جان، تنها حسن جان
گیسو سپید کوچه‌ی غم‌ها حسن جان
دنیا چه کرده‌ست آخر با حسن جان

مکّه، مِنا، سعی و صفا، هر جا حسن جان
در کربلا تکثیر شد یا حسن جان

عبدالله آمد از حرم با چشم خون‌بار
فریاد می‌زد آمدم بابا حسن جان

هر جا بساط لطف او گشته فراهم
در کربلا سهمیه داده مجتبی هم

آمد به گودال، آمد به گودال
مثل کبوتر از حرم پَر زد ز گودال

گودال آغاز تمام دردسرهاست
طی کردنِ گودال با امّا اگرهاست

می‌دید قاتل روی سینه جا گرفته
دست سیاهی موی آقا را گرفته
دعوا سرِ پیراهنش بالا گرفته