در هر مصیبت و مِحَنَت ناله می‌کنم
همراه چند سینه‌زنت ناله می‌کنم
این مُلکِ ری بهای شَهی مثل تو نبود
بر بَخس دِرهَمِ سَمَنت ناله می‌کنم
سیراب دیو و دد همه اما تو تشنه‌لب
بر تشنگیِ دل‌شکنت ناله می‌کنم
هر گوشه‌ای ز پیکر تو زخم خورده است
امشب به جای جایِ تنت ناله می‌من
تیری به سینه خورده که در یاد کوچه‌ای
بر آن مصیبت کهنت ناله می‌کنم
هر قسمتی ز جسم و تنت را ربوده‌اند
در وقت غارتِ بدنت ناله می‌کنم
جنگی شده بر سرِ آن کهنه پیرهن
بر تکه‌های پیرهنت ناله می‌کنم
مقتل نوشته من که نفهمیده‌ام ولی
بر ذبح و نَحر و پا زدنت ناله می‌کنم
*****
غروب بود و غباری وزید در گودال
فلک صدای غریبی شنید در گودال
شتاب ضربه‌ی نیزه به پیکر خورشید
چنان‌که قلب زمین می‌تپید در گودال
تمام هستیِ زینب ز صدر زین افتاد
عزیز فاطمه رنگش پرید در گودال
سنان و حرمله و خولی و همه رفتند
که شمرِ خیره‌سر آخر رسید در گودال
به گریه خواهر او گفت می‌شود نَبُری
شنید شمر ولیکن برید در گودال
