جاموندهها توی خونه تنها موندهها به خدا که زهرا مادرش کنار همهی ما موندهها کجا بِره سینهزنای پسرش اینجان کجا بِره گریهکنای سحرش اینجان کجا بِره دیوونههای قمرش اینجان میمونه پای دلای دیوونه بعد هزار و چهارصد سال هنوز یه روضه رو میخونه بُنَیّ قتلوک ...