
باز عمه ی سادات دلش خونه یك قافله تو قلب بیابونه پریشونه پریشونه پریشونه انگار نه انگار كه مهمونه *** اهل حرم عشق به تنهایی بر پا می كنن خیمه ی صحرایی چه غوغایی چه غوغایی چه غوغایی شد چهره ی ارباب تماشایی *** این دشت عجب منظره ای داره از ارض و سما دلهره می باره پر از خاره پر از خاره پر از خاره ای وای كه زینب شده آواره