
ای مادر نجابت سجادۀ اجابت خورشید بی فروغ است در سایۀ حجابت هر نفسم ذکر پروردگار هر قدمم خطبهای استوار خانۀ تو حسرت روزگار چادر تو خواهر ذوالفقار ای پرسش بی جواب مانده از نور تو آفتاب مانده مستورۀ خلقتی و حتی قبرت هم در حجاب مانده (سیدة النساء العالمین)۳ ای مادر شهادت سرچشمۀ سیادت تا روز آخرت هم ما را نرفته یادت نام تو شد سرّ قالوا بلی با تو چه باک از غم و ابتلا مِهر تو در هر دل مبتلا عطر تو در تربت کربلا یک واژۀ ناب درخورت نیست کوهی به شکوه چادرت نیست آنقدر که در عفاف هستی حتی اذن تصورت نیست (سیدة النساء العالمین)۳