نفسم رفتی غم رفتنت گرفته نفسامو

نفسم رفتی غم رفتنت گرفته نفسامو

[ حاج مجتبی روشن روان ]
نفسم رفتی، غمِ رفتنت گرفته نفسامو
توی این غربت هیشکی جز علی نمی‌بینه بابا اشکِ چشامو
فضه داره توی شعله‌های بی‌کسی هوامو

ببین قلب شکستم پره از اشتیاقت
گل یاسِ سفیدت، می‌سوزه تو فراقت
منو می‌کشه داغت، منو می‌کشه داغت

اَبَتا یا اَبَتا یا اَبَتا
می‌میرم پایِ علیِ مرتضی
سپرش می‌شم میون شعله‌ها... 

****
حسنم رفتی، زیر خاک و من نشستم سرِ خاکت
دل‌پریشونم برای دل شکسته و غمین و چاک‌چاکت
تیربارون شد، جلو چشمای مدینه تن پاکت

ببین چشای عباس پره خونه برا تو
چقدر سخته که زینبت نمی‌بینه چشاتو
نمی‌شنوم صداتو، نمی‌شنوم صداتو

حسنا وا حسنا وا حسنا
پر زدی و رفتی تا عرش خدا
گفتی با من از غروب کربلا... 

وا حسنا...

نظرات