میان چاه ظلمت دلم عذاب میشود

میان چاهِ ظلمت، دلم عذاب می‌شود
مریضمو دخیلِ نور آفتاب می‌شود

خودم دلیل این‌همه جدایی و مصیبتم
خودم برای دیدنِ شما حجاب می‌شوم

همیشه از گناه بی‌شمارِ خویش غافلم
ولی فریب خورده‌ی کمی ثواب می‌شوم

توکلم بدون یاد تو ضعیف می‌شود
تو را ز یاد می‌برم پر اضطراب می‌شوم

برای تحبسُ الدعا شده کمی دعا کنید
اگر مرا دعا کنید، مستجاب می‌شوم

به گنبدِ علی قسم اگر به من نجف دهی
تُرابِ پای زائران بوتراب می‌شوم

کنار دیگران به خود چقدر فخر می‌کنم
برای روضه آمدن که انتخاب می‌شوم

چهل شبانه روز خرجِ حاجتم نمی‌کنم
دو بیت روضه‌خوانِ اصغر و رباب می‌شوم

بس است سینه‌ی مرا چقدر چنگ می‌زنی
بس است اصغرم که از خجالت آب می‌شوم

عزیزِ تشنه‌ام کمی به مادرت نگاه کن
ببین چگونه از غریبی‌ات کباب می‌شوم