ما که دور از گناهُم

مو که دور از گناهُم
چون ننالُم، چون ننالُم

خداوندا به فریاد دلُم رَس
کسِ بی‌کس تویی ما مانده بی‌کس
همه گویند زینب کَس نداره
کَسِ زینب تویی ما مانده بی‌کس

غم عشقت بیابون‌پرورُم کرد 
هوای وصل بی‌بال و پَرُم کرد
به ما گفتی صبوری کن صبوری 
صبوری طُرفه خاکی بر سرُم کرد

سه پنج روزه که بوی گُل نیومد 
صدای نغمه‌ی بلبل نیومد 
رَوید از باغبان گُل بپرسید 
چرا بلبل به صید گُل نیومد 

می‌روی و گریه می‌آید مرا
اندکی بنشین که باران بگذر