چه شب‌هایی که دل یاد خدا بود
دعا بود و دعا بود و دعا بود
به گوش جان صدای آشنا بود
خوشا آنان که از نو جان گرفتند
دل شب انس با قرآن گرفتند
چه ماهی ماه حَیِّ ذوالمَنَن بود
چه ماهی ذکر حق نُقل دهن بود
چه ماهی ماه غفران ماه رحمت
چه ماهی ماه میلاد حسن بود
چه ماهی دل زِ ایمان منجلی بود
علی بود و علی بود و علی بود
(یا علی و یاعلی و یاعلی)۲
مَه احیا مَه مولا علی بود
علی شمع دل و دل با علی بود
تو گویی با علی بودیم تا صبح
چه میگویم نفس‌ها یا علی بود
چه شد آوای یا ربُ الکَریمم
وفا و عشق و ایمان بود این ماه
مگو شیرین تر از جان بود این ماه
بهشت سبز انس عبد و معبود
بهار ختم قرآن بود این ماه
فروغ روح از بدرش گرفتیم
شرف از لیلةُ القدرش گرفتیم
چه زود از دست ما ماه خدا رفت
مَه تسبیح و تحلیل و دعا رفت
مَه احیا مَه شب زنده داری
مَه روزه مَه صدق و صفا رفت
مَهی که بود از فیض و سعادت
نفس تسبیح و خواب آن عبادت
مَه یا نور و یا قدّوس و یا رب
شبش از روز و روزش بهتر از شب
خوشا آن روزه داران را که دائم
محبت بود در دل، ذکر بر لب
به خلوتگاه شب اختر فشانم
کمیل و افتتاح و ندبه خوانم
سحر بود و مناجات و دعایش
دعاهای لطیف و دلربایش
خوش آن کو داشت خلوت با خداوند
دریغ از لحظه‌های با صفایش
کجا رفتند آن شب‌های منیرت
چه شد بوحمزه و جوشن کبیرت
****
توی کوچه توی خونه میکشه آتیش زبونه
ای خدا خودت کمک کن مادرم زنده بمونه
مادرم خیلی جوونه
یکی نبود تو این کوچه به مادرم کمک کنه
اشک حسین و پاک کنه به خواهرم کمک کنه
وای مادرم مادرم...
****
بدر ماه رمضان مهدی زهراست فقط
