بمیره زینب برات، غریب صحرا شدی

بمیره زینب برات، غریب صحرا شدی
دلم می‌سوزه حسین، که انقدر تنها شدی

الهی که خواهرت بلا گردونت بشه
فدای این غربت و چشم گریونت بشه

کو علی اکبرت
کو عباس آب آورت
تو این دشت و صحرا خودم
می‌شم یک تنه لشگرت

(مظلوم، مظلوم، مظلوم ای حسینم...) 

قبول کن از خواهرت، فدات شن دسته گلام
برادر جان کن نگاه، به اشکای بچه‌هام

ببین بی‌تابن چقدر، که اینجوری رو زدن
غریبی تو دیدنو، برا یاریت اومدن

وقت یاریت رسید
کاشکی که بشن رو سفید
مثل قاسم و اکبرت
کاری کن نَشَن نا امید

(مظلوم، مظلوم، مظلوم ای حسینم...) 

روزای سختم حسین، به زودی از راه میاد
چجوری این بچه‌ها، اسارت با من بیان

جسارت می‌شه حسین، به من بین کوچه‌ها
نذار تکرار شه غم، مدینه و مجتبی

گفت به من مادرم
سایهات میشه کم از سرم
می‌مونم با نامحرما
میره به اسیری حرم

(مظلوم، مظلوم، مظلوم ای حسینم...)