منم عاشق و دلم مجنون نجف
قدم می‌زنم زیر بارون نجف
بازم می‌رسم دمِ ایوون نجف
چه رویایی، چه تصویر بی نظیر و زیبایی
چه ایوون دلبر و تماشایی
که قلبم رو می‌کشه به رسوایی
دم ایوون حرم یه جور دیوونه ترم
که به شاه نجف به سجده میره سرم
میگم آقامه علی
منم عاشق و دلم بیمار نجف
سرم رو میدم مثل تمار نجف
میگم یا علی میرم رو دار نجف
سرم بالاست، شعارم لعنت به دشمن زهراست
و لعنت بر قاتل بی بی زهراست
فقط حیدر صاحب و امام ماست
میدم سر پای علی، که نیست همتای علی
و لعنت به اونیکه بشینه جای علی
که اون لعنت میشه از لبِ زهرای علی
