ای نازنینم عزیز حیدر چشم خوردی
ای نازنینم امید مادر چشم خوردی
رشید خیمه‌ها تو آخر چشم خوردی
ای ماه آسمونم، مهتاب غرق خونم
اون‌که چشاش تو رو گرفت خیمه ها رو بیچاره کرد
اون‌که زد تو رو زمین خواهراتو آواره کرد
ویلی ویلی علی شبلی....
آه چشام پشت دره
آه می‌بارم یه سره
کاش بیاد گل پسرم
باز نگام منتظره
(یا اباالفضل یا اباالفضل یا اباالفضل)
کاش برمی‌گشتی وقتی پر از اندوه بودی
کاش برمی‌گشتی حتی اگه مجروح بودی
تو واسه‌ی حرم شبیه کوه بودی
آرامش از حرم رفت، آسایش از حرم رفت
از همون موقع که رفتی علقمه نیومدی
لحظه‌ای که با پر و بال شکسته پر زدی
آه دلم شعله وره
آه چشام رو به دره
وای علمدار بیا
باز حرم در خطره
