ای نازنینم عزیز حیدر چشم خوردی
ای نازنینم امید مادر چشم خوردی
رشید خیمه ها تو آخر چشم خوردی
ای ماه آسمونم، مهتاب غرق خونم
اون که چشاش تو رو گرفت خیمه ها رو بیچاره کرد
اون که زد تو رو زمین خواهراتو آواره کرد
آه چشام پشت دره
آه می بارم یه سره
کاش بیاد گل پسرم
باز نگام منتظره
یا اباالفضل یا اباالفضل یا اباالفضل
کاش بر میگشتی وقتی پر از اندوه بودی
کاش بر میگشتی حتی اگه مجروح بودی
تو واسه ی حرم شبیه کوه بودی
آرامش از حرم رفت، آسایش از حرم رفت
از همون موقع که رفتی علقمه نیومدی
لحظه ای که با پر و بال شکسته پر زدی
آه دلم شعله وره
آه چشام رو به دره
وای علمدار بیا
باز حرم در خطره
