یا اباالفضل، یا حسین
المنّت لله كه با اذن خدا
مدد گرفتم از ساقی كربلا
آخر ندیده ام، ایوون طلای تو
رخصت بده بیام، كرببلای تو
یا اباالفضل، یا حسین
با لطف عباس، با كرم حسین
شدم مقیمِ، بین الحرمین
ذكر حسین حسین، باشد ورد لبم
من این نوكری رو، مدیون زینبم
یا اباالفضل، یا حسین
آنكه جان داد به شمشیر تو جانانه شود
وان كه مست تو شود ساقی پیمانه شود
مِلك معمور دلم گر شده ویرانه چه غم
آخر آنجا شود آباد كه ویرانه شود
یا اباالفضل، یا حسین
یه روز میام من، كنج حرمت
فدای جود و لطف و كرمت
مثل حسینیا، هر دم با شور و شین
من می كنم طواف، شش گوشه ی حسین
یا اباالفضل، یا حسین
الله اكبر، در كرببلا
سلام من بر، دو گنبد طلا
دم می گیره دلم، با شور و زمزمه
صلی الله علیكَ یابن فاطمه
یا اباالفضل، یا حسین
