
(نگاه كن ای امیدم، به موهایِ سپیدم تا اكبرت زمین خورد، از بچههام بریدم خسته شدم از بس كه دامنتو كشیدم)۲ بنا نبود مصیبتو، فقط تو تنها بكشی بنا نبود بدونِ من، آتیش به دنیا بكشی (رحم كن به من و پسرایِ گریونم رحم كن به من و به چِشایِ پُر خونم رحم كن به من و موهایِ پریشونم)3 **** امون از این زمونه، دلم یه كاسه خونه نذار كه قسمتِ من، رو دستِ من بمونه هرچی بلا دیدی تو، قسمتِ هر دومونه ببین تو داغِ اكبرت، چجوری هِقهِق میكنم بذار برن شهید بشن، ببین دارم دِق میكنم رحم كن به دلِ بیقرار و شیداشون رحم كن به نگاهِ پُر از تمناشون رحم كن كه به دامنمونه دستاشون رحم كن به من و پسرایِ گریونم رحم كن به من و به چِشایِ پُر خونم رحم كن به من و موهایِ پریشونم ***** (رقیه و سكینه با من میان مدینه)۲ گُلام با تو میمونن، قرارمون همینه جایِ تمومِ مرَدا رو خاكِ این زمینه اگه كه افتادن به خاك، باهات به میدون نمیام اینا تورو میخوان و من از خیمه بیرون نمیام رحم كن به من و به امیدِ ناچیزم رحم كن كه به پات زندگیمو میریزم رحم كن به منی كه خَزونِ پاییزم (رحم كن به من و پسرایِ گریونم رحم كن به من و به چِشایِ پُر خونم رحم كن به من و موهایِ پریشونم)۳